shagʻal

Oʻzbekcha (uz)

shagʻal I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sha-gʻal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Mayda tosh qatlami yoki uyumi. ◆ Quduq uch metr kovlanganda, shagʻal chiqdi. Shagʻal qazimoq. n ◆ Shagʻal toʻkilgan yangi yoʻlda paxta ortgan yuk mashinasi toʻxtadi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .

2 Qurilish materiali sifatida ish-latiladigan chaqilgan tosh. ◆ Dilshod zavod sahnida.. pala-partish yotgan yogʻochlar, qu-rilish axlatlari, sement, shagʻal, xar-sangtoshlar orasida adashib qolishdan qoʻrq-qandek, bir chekkada angrayib turardi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

shagʻal II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sha-gʻal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

shagʻal mast folk. Kayfi baland, gʻirt mast. ◆ Boysaribiy boyvachcha-lar bilan qimiz ichib, shagʻal mast boʻlib, kayf-safo surib oʻtirib edi. "Alpomish" .

Antonimlari

ШАҒАЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shagʻal I
1 галька; гравий; // галечный; галечниковый;
2 щебень; // щебёночный; ◆ shagʻal yotqizmoq устилать гравием или щебнем (дорогу).

shagʻal II
обл.: ◆ shagʻal mast совершенно пьян, пьяным-пьянёхонек.