shavqli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shavq-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror narsaga gʻoyat berilib yoki qiziqib ketadigan; serzavq. ◆ Shavqli odam.

2 Kishiga shavq-zavq, ruhiy koʻtarinkilik, shodlik, rohat baxsh etadigan; joʻshqin; jozibali, zavqli. ◆ Yashil uvatlarda zavqli qoʻshiqlar, Shavqli hangomalar boʻlar koʻp shinam. Gʻ. Gʻulom ◆ Uning nazarida, bundan suyumliroq, bundan ham zavq va shavqliroq ish yoʻq edi dunyoda. N. Fozilov, „Diydor.“

Antonimlari

ШАВҚЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shavqli
1 увлекающийся; страстно любящий (что-л.); склонный восторгаться (чем-л.); ◆ shavqli odam увлекающаяся натура;
2 увлекательный, интересный, занимательный; захватывающий; ◆ shavqli muzika захватывающая музыка.