shia

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-a

Etimologiyasi

a. a ,i — guruh, firqa; sodiq kishilar, ergashuvchilar; maz\ab

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. shiiy. ◆ Qambar bobo sunniy tutqunlarga shia maz-habining asoslarini oʻrgatdi. S. Ayniy, „Qul-lar“ . ◆ Kul jalloblarning zoʻri bilan "qi-zilbosh", yaʼni shia boʻlib qolgan Mardon Buxoroga keltirilib, moldek sotildi. M. Osim, „Elchilar“ .

Antonimlari

ШИА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shia
рел. шиит, последователь шиитства; // шиитский.