shiddat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shid-dat

Etimologiyasi

arab. – kuch, qudrat; gʻayrat; qatʼiylik; balo, ofat;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Harakatdagi narsalarning, hodisalarning intensiv kuchi, yuqori kuch va surʼat. ◆ Shamol shiddati. Yomgʻir shiddati pasaydi. Shiddat bilan hujum boshlamoq. ◆ Terim shiddati zoʻraygandan zoʻrayib bormoqda. Gazetadan. ◆ Nabijon qiz tovushining shiddatidan taajjublanib.. uning koʻzlariga qaradi. H. Gʻulom, „Zamin yulduzlari.“ ◆ Shernazarboyning shiddati zoʻrayib, qalʼani battarroq toʻpga tuttirdi. J. Sharipov, „Xorazm.“ ◆ Tomlarda, daraxtlarda qor ancha qalinlashgan. Yana shiddat bilan yogʻishda davom etadi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“

2 Zoʻr gʻayrat, shijoat. ◆ Kun oʻtdi, kun ketidan kun keldi, lekin togʻ qazuvchilar shiddati zarracha ham boʻshashmadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t. o.“ ◆ Chu! — deb shiddat beradi Gʻirkoʻk tulpor otiga. Hay attang, deb mard Hasan Shart uradi soniga. "Ravshan".

Antonimlari

ШИДДАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shiddat
сила, интенсивность, напряжение; ожесточение; напор; порыв; ◆ shamolning shiddati tobora oshmoqda edi ветер всё более усиливался; ветер крепчал; ◆ shiddat bilan с силой, сильно, интенсивно; с напряжением, с ожесточением; стремительно; ◆ toʻlqin shiddat bilan qirgʻoqqa urildi волна с силой ударилась о берег, нахлынула на берег; ◆ shiddat bilan jangga kirmoq стремительно броситься в бой.