shinam

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shi-nam

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kishining bahridili ochi-ladigan, koʻrkam; ixcham va qulay (joy ha-qida). ◆ Shinam xona. tsh Oxirgi bekatda shi-namgina choyxona ham bor ekan. N. Fozilov, „Diydor“ . ◆ Qatortolliklar chiroyli va shinam uylarni koʻrgach, yuraklari sevinch-quvonch bilan toʻlib-toshdi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Kavushdoʻz Isoq otaning shahar tash-qarisida uch tanob keladigan shinam bogʻi bor. M. Osim, „Tilsiz guvoh“ . ◆ Bogʻda hovuz boʻy-laridagi shinam shiyponlarga yozilgan das-turxonlar yozilganicha qolib ketibdi. O. Yoqu-bov, „Diyonat“ .

2 Yarashib tushgan; yarashikdi, ixcham. ◆ Qabulga kelgan qiz shinamgina tuflisining baland poshnalarini taqillatib, stul oldi-ga yurib keldi-da, atlas koʻylagining etak-larini astagina yigʻishtirib, noz bilan stulga oʻtirdi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Boʻlis bularning hammasini yaxshi taniy-di, biroq Oʻtapning yonida oʻtirgan oʻrta boʻy-li, ozgʻingina, shinam kiyingan yigit unga notanish. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Bu zavq Dul-dulbekning goʻshtdor sholgʻom burnini ham chimchilab qoʻygandek shinam va goʻzal qilib koʻrsatardi. Mirmuhsin, „Soʻgal“ .

3 Xush yoqadigan, yoqimli, maroqli. ◆ Uning shinam ovozi goʻyo "Koʻcha bogʻi" uchun, "Koʻcha bogʻi"ning maftunkor ohangi esa Gʻulomjon uchun yaratilgandek yangrar edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Yashil uvatlarda zavqli qoʻ-shiqlar, Shavqli hangamalar boʻlar koʻp shinam. Gʻ. Gʻulom .

Antonimlari

ШИНАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shinam
1 маленький и уютный; удобный; ◆ shinam uy уютный домик, уютная комнатка;
2 хорошего покроя, хорошо сшитый; как влитой; чудесный; ◆ shinam palto прекрасное, чудесное пальто; ◆ shinam etik сапоги точь в точь по ноге, замечательные сапоги;
3 перен. приятный, прекрасный, замечательный; ◆ shinam ovoz приятный голос.