shirakayf
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
tahrirlashshi-ra-kayf
Aytilishi
tahrirlashEtimologiyasi
tahrirlashSHIRAKAYF Bu sifat tojikcha 'shirin sok' maʼnosini anglatadigan shira oti bilan (ТжРС, 458) 'kishining ruhan yayragan holati' maʼnosini anglatadigan arabcha kayf otidan (АРС, 707) tuzilgan boʻlib, 'biroz kayfi bor' maʼnosini anglätadi (OʻTIL, II, 415).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
tahrirlashMaʼnosi
tahrirlashYengil kayfli, ozgina kayfi bor. ◆ Shirakayf kishi. Shirakayf boʻlmoq. m ◆ Kum-rini yarim kechada shirakayf zri Salim ara-vakash chaqirib ketdi. H. Gʻulom, „Toshkent-liklar“ . ◆ Mansur Rahmonning oldidan shirakayf holda xayrlashib chiqib ketdi. Yo. Shu-kurov, „Uch savol“ . [◆ Arabjon] Baʼzi kunlari.. shirakayf kelardi. S. Zunnunova, „Izlar“ .
Sinonimlari
tahrirlashAntonimlari
tahrirlashШИРАКАЙФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
tahrirlashOt
tahrirlashshirakayf (koʻplik shirakayflar)
Ruscha ru
shirakayf
слегка опьянённый, подвыпивший; полупьяный; // навеселе; ◆ shirakayf boʻlmoq быть навеселе; под хмельком; подвыпить.