shlem

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shlem

Etimologiyasi

r. shlem, shelom < german til-laridan: nem. Hulle — qobiq; yopingʻich

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kadim zamonlarda va oʻrta asrlarda qilich, gurzi, oʻq va sh.k. zarbidan saqlanish uchun boshga kiyiladigan temir qalpok; dubulgʻa.

2 Bosh va boʻyinni urilish, lat yeyish, bosim va shu kabilardan saklash uchun maxsus tayyorlangan bosh kiyimi. ◆ Kosmonavtlar shlemi. Tankistlar shlemi. Oʻt oʻchiruvchilar shlemi. n ◆ Odam gʻavvoslar shlemini kiyib, shoʻr suvga tushadi, bunday suvning solish-tirma ogʻirligi odam tanasining solishtir-ma ogʻirligiga baravar boʻladi. Yo. Toʻraqulov, „Kosmosga uchish“ .

Antonimlari

ШЛЕМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shlem
шлем; ◆ gʻavvoslar shlemi водолазный шлем; ◆ qadimgi jangchining shlemi шлем древнего воина.