shovqinli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shov-qin-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Shovqin bilan toʻlgan; gʻala-gʻovur hukm surib turgan. ◆ Shovqinli koʻ-cha. n ◆ Mashshoqlar cholgʻularini qoʻlga oldi-lar. Endi guzarda shovqinli katta oʻyin emas, shirin, mayin hujrabazm sadosi oqa ketdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

2 Kuchli tovush chiqarib turadigan. ◆ Shov-qinli oʻrmon. yat Umurzoq ota gʻira-shirada chaylasidan chiqib keldi-da, shovqinli daryo labida tahorat qildi va toʻnini maysaga yozib, bomdod namozini oʻqidi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ [Mirkarim] Shovqinli suvlar boʻyi-ga joylashgan gumbazdor mozorlar.. machit-lar orasida uch oy yurgach, yana Toshkentga kelib oldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Shovqinli undoshlar tlsh. Ovozning ishtirokisiz, shovqin bilan hosil boʻla-digan undoshlar.

Antonimlari

ШОВҚИНЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shovqinli
шумный; шумовой; ◆ shovqinli asboblar orkestri шумовой оркестр; ◆ shovqinli koʻcha шумная улица; ◆ shovqinli undoshlar лингв. шумные согласные.