shuaro

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shu-a-ro

Etimologiyasi

a. شُعَرَاء — "shoir" s. koʻpl.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

esk. kt. Shoirlar. ◆ Men bir ojiz fuqarongiz-man.. ahli shuaro ila fuzalo qavmiga koʻr-satgan inoyatlaringiz tahsinga sazovordir. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Shuaroga saxovatning yetti darvozasini ochishlariga aminman. Oybek, „Navoiy“ .

Antonimlari

ШУАРО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shuaro
уст. книжн. (а. ед. shoir) поэты.