shuvut

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

shu-vut

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

yuzi shuvut boʻlmoq Qilmishi, aybi tufayli boshqalarga koʻrinolmay-digan, uyatga qolgan, xijolatli. ◆ Azdamchining yuzi shuvut, Rozi boʻlmas undan elt-yurt. Ma-qol . ◆ yat Brigadirning yuzi shuvut boʻlib, tshsh kalimaga kelmay turganda, Karim koʻziga chalindi. Sh. Rashidov, „Boʻrondan kuchli“ . ◆ Paxtaning mehnati zoʻr, himmatimiz undan zoʻr. Qondosh ellar oldida yuzi shuvut emas-miz. Gʻ. Gʻulom .

Antonimlari

ШУВУТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

shuvut:
◆ yuzi shuvut он чувствует себя неловко (так как он провинился); у него рыльце в пушку; ◆ uning mendan yuzi shuvut он избегает меня (так как он виноват передо мной); ◆ yuzimiz shuvut boʻlmadi нам не пришлось краснеть; мы не ударили лицом в грязь.