siyo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

si-yo

Etimologiyasi

\f. £,1_^ — qora; qoralik

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

s.t. ayn. siyoh. ◆ Ochilgan gʻuncha gulidek, Siyo sochlari sunbuldek, Shirin ovozli bulbuldek Siz yorima mendin salom. "Qoʻshiqlar" .

Dili siyo Koʻngli gʻash, xafa. ◆ Kampirning dili siyo.. Boya soʻkchak tagidan oʻntacha oʻlik qurt terib chiqdi. N. Safarov, „Oliyaxon Sultonova“ . ◆ Noz-neʼmat muhayyo boʻlsa-yu, diling siyo, ruhing soʻniq boʻlsa, hayotda ne lazzat bor? M. Joʻra, „Iztirob“ .

Antonimlari

СИЁ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

siyo
разг.:◆ dil(i) siyo опечаленный; грустный; обиженный; ◆ dil(i) siyo boʻlmoq обижаться; пригорюниться; ◆ dil(i)ni siyo qilmoq сильно обидеть, разобидеть (кого-л.).