soʻkmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

soʻk-moq

Etimologiyasi

SOʻK- I 'yomon soʻzlar aytib urish-'. Siz u deb s oʻ k a s i z, bu deb s oʻ k a s i z, bas-da shuncha xoʻrlaganingiz (Mirzakalon Ismoiliy). Qadimgi tur — kiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu feʼl asli sök- tarzida talaffuz qilingan (ПДП, 422; Devon, III, 201; DS, 510); oʻzbek tilida ö unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: sök- > sok—.

SOʻK— II 'chokning ipini olib tashla-'. Opam shimimni s oʻ k i b, pochasini toraytirib berdi. Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu feʼl asli sök— tarzida talaffuz qilingan (Devon, II, 29; DS, 510); oʻzbek tilida ö unlisining yumshoqlik bel— gisi yoʻqolgan: sök— > sok-.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

I Tikilgan narsaning ipini uzib, sugʻurib, boʻlaklarga ajratmoq. ◆ Koʻrpa-ni soʻkib, agʻdarib tikmoq. m Otabek

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Tikilgan iplarni soʻkdi va maktubni ochib, och koʻzini ishga qoʻydi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Antonimlari

СЎКМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

soʻkmoq I
пороть, распарывать; ◆ chokidan soʻkmoq пороть по шву.

soʻkmoq II
ругать, бранить; поносить.