soʻqa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

soʻ-qa

Etimologiyasi

\r. soxa — tirgovuch, tamba; omoch

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yer haydash uchun ishlatiladigan choʻyan tishli sodda asbob; omoch. ◆ Yerni soʻqa, eski omoch emas, traktor haydaydi. Gʻoʻzaga mashina ishlov berib, hatto paxtani mashina terib ber-yapti. N. Safarov, „Olovli izlar“ . ◆ Oʻshanda soʻqa bilan yer haydagan dehqonlar, don sepib boʻlgach, katta toʻy oʻtkazishar ekan. A. Mu-hiddin, „H“ . Tojiboyev, Otash qalbli qiz.

Antonimlari

СЎҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

soʻqa
уст. соха; плуг.