soʻxta

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

soʻx-ta

Etimologiyasi

SOʻXTA Bu ot 'kuy-' maʼnosini anglatadigan tojikcha soʻxtan feʼlining soʻxt oʻtgan zamon asosiga (ТжРС, 372) -a qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'kuydirilgan paxta', 'pilikning kuygan uchi' maʼnolarini anglatadi (ТжРС, 372: soʻxta2; OʻTIL, II, 100).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. "dl.— kuygan, yondiril-gan; tagiga olgan; xafa, gʻamgin

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Pilikning kuygan qismi. ◆ Otabek miqroz bilan sham soʻxtasini kesib tuzatdi. A. Qodiriy, „Oʻt-gan kunlar“ . ◆ Moyi tugab, piligi soʻxta boʻlgan chiroq bir lip etib soʻndi. S. Ahmad, „Hukm“ .

Goʻr soʻxta q. goʻrsoʻxta. Jigar soʻxta q. ji-garsoʻxta. Juvon soʻxta q. juvonsoʻxta. Soʻxta-si sovuq Yoqimsiz, turqi xunuk. ◆ Soʻxtasi sovuq odam, v ◆ Xumorxon yomon koʻradi shu soʻxtasi sovuq Rahmonqulovni. A. Muxtor, „Tugʻilish“ . Soʻxta boʻlmoq Kuyib, koʻmirga aylanmoq (lampa, sham va shu kabilarning piligi haqida). ◆ Soʻxta boʻlgan pilik boshi kesilur.. Sh. Shomuhamedov .

Antonimlari

СЎХТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

soʻxta
сгоревший; // нагар; ◆ sham soʻxtasi нагар свечи; ◆ 

• padar soʻxta бран. будь проклят (твой, его и т. д.) отец; ◆ soʻxtasi sovuq odam неприятный человек.