sobit

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

so-bit

Etimologiyasi

arabcha — mustahkam, barqaror, matonatli, bukilmas.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Bir gapda, maqsadda, maslakda mustahkam turadigan; ogʻishmaydigan. ◆ Sobit kurashchi. Sobit doʻst. ◆ Bu dunyoda sarhadlar shartli, Bu dunyoda sobitdir Vatan. U. Qoʻchqorov, „Hayajonga koʻmilgan dunyo“ . ◆ Nahot, deyman, dunyoda sobit narsa yoʻq aslo, Nahotki yetuklikning timsoli yoʻq bus-butun? A. Oripov, „Yurtim shamoli.“

Sobit qolmoq Bir gapda, maqsadda ogʻishmay mustahkam turmoq. ◆ Agar biz, shu oʻtirgan ogʻaynilar, boyagi gapda sobit qolsak, sirimizni yana yashirib ketish mumkin. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .

Sobit qilmoq (yoki) qilinmoq Narsa, gap, maʼlumot, qonun va sh.k. larni qatʼiy oʻzgarmas turgʻunligi, mustahkamligi, barqarorligi; ◆ Dinimizning barcha masalalariga oid mavzular muqaddas qurʼonning oyatlarida sobit qilingandir.

2. Sobit (erkaklar ismi).

Antonimlari

СОБИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sobit
1 книжн. постоянный; непоколебимый; твёрдый, стойкий; ◆ sobit qadam постоянный (в чем-л.); твёрдый, стойкий; устойчивый; решительный; не отступающий (от чего-л.); утвердившийся (в чем-л.); ◆ sobit qadam boʻlmoq быть твёрдым, стойким; проявлять решительность; ◆ sobit qadamlik твёрдость, стойкость; непоколебимость;
2 Сабит (имя собств. мужское).