sohir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

so-hir

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. — se\rli, afsonaviy;

sehrgar, jodugar] Sehrli, fusunkor. ◆ Sohir koʻzlar. yaya Togʻ qizlarin ibo, nazokatlari Kuzning ruxsorida boʻladi zohir, Unsiz la-tofatdir marhamatlari, Goh ular hikmat-li, gohida sohir. A. Suyun, „Zamin takdiri“ . ◆ Qizlikning eng maʼsum, sohir tuygʻulari Ab-dulmoʻminga baxshida boʻlmaganmidi? A. Ibo-dinov, „"Latofat" doʻkonidagi qatl“ .

Antonimlari

СОҲИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sohir
книжн. волшебный; чудесный; // волшебник; ◆ sohir bahor волшебница-весна; ◆ Navoiy Xusravning sohir qalamini gʻoyat samimiy va qizgʻin maqtadi (Ойбек, «Навоий») Навой очень искренне и горячо похвалил волшебное перо Хосрава.