Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

su-pu-rin-di

Aytilishi

Etimologiyasi

SUPURINDI 'supurib toʻplangan chiqindi'. Bu yerga yozda supurindy, hishda hor tashlaydilar (Oydin). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu soʻz asli sübür— feʼlining 'oʻzlik' maʼno-sini ifodalovchi -(ü)n qoʻshimchasi bilan hosil qilin-gan shaklidan -di sifatdosh qoʻshimchasi bilan qosil qilingan (Devon, I, 454); maʼno taraqqiyoti natijasida bu sifatdosh otga ailangan; qadimgi turkiy tilda b undoshi p undoshiga almashgan, ikkinchi boʻgʻindagi tor Unli talaffuz qilinmay qoʻygan, oʻzbek tiliga esa bu unli saqlangan shakli yetib kelgan, uchinchi boʻgʻindagi ü unlisi i unlisiga almashgan, birinchi, ikkinchi boʻgʻindagi ü unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan:

(sübür- + ün = sübürün-) + di = sübüründi > süpüründi > supurindi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Supurganda toʻplangan axlat. ◆ Supurindilarni yerga toʻplab yoqmoq. n ◆ Bu yerga yozda supurindi, qishda qor tashlay-dilar. Oydin, „Hazil emish“ .

2 koʻchma nafr. Odamgarchiligini yoʻqotib, kishilardan ajralib qolgan, maishiy yoki mafkuraviy jihatdan tuban kishi.

Sinonimlari

Antonimlari

СУПУРИНДИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

supurindi
1 выметенный сор, мусор; ◆ supurindiga tashlamoq бросить в сор;
2 перен. отбросы (общества).

supurindi