sur-sur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sur—sur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tiqilinchdagi ur-yiqit ha-rakati, bir-birini turtib-surtib, itarib, bosib borish. ◆ Bozordagi sur-sur. yaya Davidni sur-sur qilib, qorongʻi bir xonaga olib kirib ketishdi. Yo. Xaimov, „M“ . Rahmon, Hayot-mamot.

2 Janjal, olishuv, tortishuv. ◆ Bu gʻalva, sur-sur boʻlib, Qori oʻsha battol amin bilan chap boʻlib qoladi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .

Antonimlari

СУР-СУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

sur-sur
сутолока, давка, толкотня; шум, скандал.