surbet

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

sur-bet

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Gap taʼsir qilmaydigan; sur, bezbet. ◆ Surbet odam, ◆ Bashirjon yengil nafas olib: "Uf, xayriyat!" — dedi, va Juda isqirt, surbet cholda! — deya qoʻshib qoʻydi. N. Aminov, „Yolgʻonchi farishtalar.“ ◆ Togʻay uning basharasiga tikilib turarkan, koʻnglida shu istakni tuydi: qani endi bu surbetni qoʻli tolguncha qamchin bilan savalasa, otga toptatsa.. "Yoshlik".

Antonimlari

СУРБЕТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

surbet
нахальный, наглый; беззастенчивый, бесстыжий; циничный; // нахал, наглец; циник; ◆ surbet odam нахальный человек.