taʼzir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

taʼ-zir

Etimologiyasi

arab. – jazolash, ayblash, qoralash; tanbeh berish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻtgan xato yoki gunohga loyiq dakki, dashnom, tanbeh. ◆ [Maysara:] Oʻgʻlim, shu taʼzir oz emas. Hovli yuziga chiqargandan keyin qasam berib boʻshatursiz. Hamza, „Maysaraning ishi.“

Taʼzir bermoq Aybi yoki xatosini aytib qizartirmoq, uyaltirmoq, koyimoq, dashnom bermoq. ◆ Menga shuncha yaxshilik qildingiz.. Yangi kelgan vaqtingizda meni yomon yoʻldan qaytardingiz.. Butun zveno oldida taʼzir berib, odam boʻl, dedingiz. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“

Taʼzirini bermoq Adabini bermoq, tavbasiga tayantirmoq. ◆ U muttahamning taʼzirini oʻsha yerning oʻzidayoq berib qoʻygan boʻlardim, bunchalik uyatga qolmasdim. F. Nasriddinov, „Tundagi voqea.“

Taʼzirini yemoq Jazosini tortmoq, adabini yemoq, tavbasiga tayanmoq. ◆ Keldingmi, daydi? — dedi-yu, uning bosh egib turishidan: "Taʼziringni yebsan, yetar", dedi ichida." Y. Shamsharov, „Qaxramonlik yoʻli.“

Antonimlari

ТАЪЗИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

taʼzir
укор, осуждение; выговор, взыскание; ◆ taʼzir bermoq укорять, осуждать; выговаривать; ◆ taʼzirini bermoq наказать, дать взыскание; проучить; дать взбучку; ◆ taʼzir yemoq получить выговор, подвергнуться упрёкам; ◆ taʼzirini yemoq быть наказанным, проученным; получить по заслугам.