taʼzir
tahrirlash
Morfologik va sintaktik xususiyatlari tahrirlash
taʼ-zir
Aytilishi tahrirlash
Etimologiyasi tahrirlash
arab. – jazolash, ayblash, qoralash; tanbeh berish;
Maʼnoviy xususiyatlari tahrirlash
Maʼnosi tahrirlash
Oʻtgan xato yoki gunohga loyiq dakki, dashnom, tanbeh. ◆ [Maysara:] Oʻgʻlim, shu taʼzir oz emas. Hovli yuziga chiqargandan keyin qasam berib boʻshatursiz. Hamza, „Maysaraning ishi.“
- Taʼzir bermoq Aybi yoki xatosini aytib qizartirmoq, uyaltirmoq, koyimoq, dashnom bermoq. ◆ Menga shuncha yaxshilik qildingiz.. Yangi kelgan vaqtingizda meni yomon yoʻldan qaytardingiz.. Butun zveno oldida taʼzir berib, odam boʻl, dedingiz. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“
- Taʼzirini bermoq Adabini bermoq, tavbasiga tayantirmoq. ◆ U muttahamning taʼzirini oʻsha yerning oʻzidayoq berib qoʻygan boʻlardim, bunchalik uyatga qolmasdim. F. Nasriddinov, „Tundagi voqea.“
- Taʼzirini yemoq Jazosini tortmoq, adabini yemoq, tavbasiga tayanmoq. ◆ Keldingmi, daydi? — dedi-yu, uning bosh egib turishidan: "Taʼziringni yebsan, yetar", dedi ichida." Y. Shamsharov, „Qaxramonlik yoʻli.“
Sinonimlari tahrirlash
Antonimlari tahrirlash
ТАЪЗИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.