tabiatli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-bi-at-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ayrim soʻzlar bilan biri-kib, shu soʻz anglatgan maʼnodagi tabiatga egalikni bildiradi (q. tabiat 5). ◆ Ogʻir ta-biatli odam. Yengil tabiatli ayol. yaya Oli-mov qirq besh yoshlardagi.. muloyim tabiatli.. kishi edi. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . Yusufiy murakkab tabiatsh odam edi. Sh. Rashidov, Boʻrondan kuchli. ◆ Kiyinishidan nozik tabiatli, baland didli ekanligi koʻri-nib turardi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

Antonimlari

ТАБИАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tabiatli
имеющий (какой-л.) характер, нрав, вкус; ◆ nozik tabiatli odam человек имеющий тонкий вкус; человек с тонким вкусом; капризный, привередливый человек; ◆ havoyi tabiatli odam ветреный (легкомысленный) человек; шалопай, повеса; ◆ qizgʻin tabiatli горячий, несдержанный, легко вспыхивающий (о человеке); ◆ ogʻir tabiatli тяжёлый, имеющий тяжёлый характер.