Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-bi-at-shu-nos

Aytilishi

Etimologiyasi

TABIATSHUNOS Bu ot 'olamdagi butun borliq' maʼnosini anglatadigan arabcha tabiat otiga (АРС, 467) 'bil-' maʼnosini anglatadigan tojikcha shinoxtan feʼlining (ТжРС, 458) shinos hozirgi zamon asosini (ТжРС, 457) qoʻshib hosil qshshngan boʻlib, oʻzbek tilida shinos kismi tarkibidagi i tovushi u tovushiga almashtirilgan; 'tabiatni oʻrganuvchi mutaxassis' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 102). Bu otdan oʻzbek tilida tabiatshunoslik oti yasalgan.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

tabiat + f. — oʻrganuvchi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tabiatni oʻrganuvchi, tekshi-ruvchi shaxs. Marhamat Qudratga, yosh ta-biatshunoslar toʻgaragi tuzishda koʻmak-lashgin, degan edi. H. Nazir, Soʻnmas chaq-mokdar.

2 Tabiatshunoslik, tabiiyot mutaxassisi.

Sinonimlari

Antonimlari

ТАБИАТШУНОС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tabiatshunos
натуралист, естествовед; ◆ yosh tabiatshunoslar toʻgaragi кружок юных натуралистов.

tabiatshunos