tafakkur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-fak-kur

Etimologiyasi

arab. تَفَكُّر — fikr yuritish, oʻylash, fikrlash

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Obyektiv voqelikning tasavvur, tushuncha va muhokamadagi faol inʼikos jarayoni, insonning fikrlash qobiliyati; fikrlash. ◆ Til tafakkur bilan bevosita bogʻliqdir. ◆ Insoniyat yuksak xayolot va tafakkur kuchi bilan yaratgan barcha maʼnaviy-badiiy boyliklar orasida ogʻzaki ijod namunalari alohida ajralib turadi. "Fan va turmush".

2. Oʻylash, fikr yuritish, muhokama; oʻy. ◆ Bir soatlik tafakkur bir yillik toatdan afzal. Oybek, „Navoiy.“ ◆ Ki har ishniki qildi odamizot, Tafakkur birla bildi odamizot. Alisher Navoiy. ◆ Oraga uzoq, vazmin xomushlik tushdi. Malika bir nuqtaga tikilib, tafakkurga choʻkdi. T. Jalolov, „Oltin qafas.“

Antonimlari

ТАФАККУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tafakkur
1 мышление; ◆ til tafakkur bilan bevosita bogʻlangan язык непосредственно связан с мышлением;
2 размышление; ◆ Bir soatlik tafakkur bir yillik toatdan afzal (Ойбек, «Навоий») Час размышления лучше года служения богу.