Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tah-sin

Aytilishi

Etimologiyasi

a. تَحْسِين — yaxshilash, takomillash; tuzatish; maʼqullash, maqtash

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Mamnuniyat bilan, maʼqullab berilgan yuqori baho; maqtov, tasanno. ◆ Koʻpchilikning tahsin yea rahmatiga sazovor boʻlib, yaxshi odam degan nomga munosib boʻlish oson emas. Shukrullo, „Yaxshi xulq — yaxshi husn“ . ◆ Gʻulom-jon, qozining koʻz qarashida allaqanday iliqlik, hatto tahsin sezdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ .

Tahsin oʻqimoq (yoki aytmoq) Koʻkka koʻ-tarib maqtamoq, yuksak baholamoq, tasanno oʻqimoq. ◆ Shahodat mufti uning aqliga tahsin oʻqiy-oʻqiy, nos chekib, oʻz joyiga oʻltirdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

2 und. s. kam qoʻll. Balli, ofarin. - ◆ Tah-sin-tahsin! — deydi Xatib domla [mulla Obidga] hasadli taajjub bilan, — toza ham pulni qirdik, deng.. Tahsin-tahsin! A. Qodiriy, „Obid ketmon“ .

Sinonimlari

Antonimlari

ТАҲСИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ot

tahsin (koʻplik tahsinlar)

Ruscha _ru

tahsin
1 одобрнеие, похвала; восхищение; ◆ tahsin oʻqimoq, tahsin aytmoq одобрять, хвалить; восхищаться;
2 межд. браво.

Turkcha (tr)

Ot

tahsin