takabbur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-kab-bur

Etimologiyasi

arab. – oʻzini ulugʻ tutish; magʻrurlik, manmanlik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻzini katta oluvchi, kekkaygan, gerdaygan; mutakabbir, dimogʻdor. ◆ Takabbur odam. ◆ Juda takabbursanda, Zumrad, otdan tushsang ham, egar dan tushmaysan. S. Siyoyev, „Otliq ayol.“ ◆ Yer yuzida takabburlik bilan yurmagin, axir yerni teshib tasholmaysan va tog'lar bilan bo'ylasha olmaysan. qurʼon 17:37 ◆ Odamlardan kibrlik bilan yuz o'girmagin va yer yuzida takabburlik bilan yurmagin. Alloh mutakabbir va maqtanchoqlarni yoqtirmas! qurʼon 31:18

Antonimlari

ТАКАББУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

takabbur
горделивый; высокомерный; спесивый; надменный; ◆ takabbur odam - odam emas ekan («Гўрўѓли») Гордец - это не человек.