taomil

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-o-mil

Etimologiyasi

arab. – oʻzaro aloqa, munosabat; hamkorlik;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Biror jamiyatda, el-xalqda anʼanaviy odat hukmiga kirgan tartib-qoida, rasm-rusum. ◆ Eski taomil. Yangi taomil. Taomilga kirmoq. ◆ Toʻyning toʻri aziz mehmonlarga ataladi. Urf-odatimiz, taomilimiz shunday. M. Nazarov, „Choʻlni yashnatganlar.“ ◆ Toʻy kunlari ichkarida samovarni koʻpincha erkak kishi qaynatishi eskidan bir taomil boʻlib qolgan. Oybek, „Tanlangan asarlar.“ ◆ Janubiy Amerikaga borib qolsangiz, samolyotda ketyapsizmi, kinoteatrga kirdingizmi.. darrov saqich konfet bilan siylashadi. Taomil shunaqa! "Fan va turmush".

Sinonimlari

odat

Antonimlari

ТАОМИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

taomil
обычай; обыкновение; ◆ taomil boʻlmoq, taomilga kirmoq входить в обычай; повестись.