taq

Oʻzbekcha (uz)

taq I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

taq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ taql. s. Ikki qattiq narsaning bir-biriga zarb bilan urilishidan hosil boʻladigan tovushni bildiradi . ◆ Yongʻoq taq etib toshga urildi. Eshik taq etib yopildi. n ◆ Boshliq trubkani yana taq etib qoʻydi. Xuddi katta bir ishni qoyil qilgan odam-dek, qandaydir dimogʻ bilan xoʻrsindi. S. Zunnunova, „Gulxan“ . ◆ Zokir qoʻlidagi qadahni taq etkazib, stolga qoʻidi. P. Qodirov, „Uch ildiz“ .

Peshonasi taq etib devorga tegmoq Oʻz

bilganidan qolmay, oxiri ishi voy boʻlmoq. ◆ Peshonang devorga taq etib tekkandan soʻnggina koʻzing ochildi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . Taq (yoki tiq, tuq) etsa, eshikka qaramoq Kimsani intizorlik bilan kutmoq. ◆ Muhar-ramning toqati toq, Elmurodning yoʻliga koʻzi toʻrt edi. Taq etsa, eshikka qarardi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

taq 11

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

taq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

q. taqqa. ◆ Temurbekning uiaxmu koʻp baland! Yeru koʻkni u taq tindirar. M. Ali, „Gumbazdagi nur“ .

Antonimlari

ТАҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

taq
звукодражание стуку; ◆ taq-taq тук-тук, стук-стук; ◆ taq etmoq стучать, издавать стук; ◆ eshikni taq etib yopmoq хлопнуть дверью, захлопнуть дверь со стуком.