tark

Oʻzbekcha (uz)

tark I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tark

Etimologiyasi

a. z) — tashlash, voz kechish; inkor qilish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

tark etmoq (yoki qilmoq) 1) voz kechmoq, barham bermoq, tashlamoq. ◆ Che-kishni tark etmoq. shsh ..soʻzini hazildan boshlardi. Bu dafʼa ham odatini tark et-madi. Tuygʻun, „Doʻstlik sevinchlari“ . ◆ Boshiga salla oʻrashni aslo tark qilmaydi. A. Qodiriy, „Obid ketmon; 2) tashlab (qoldirib) chiqib ketmoq“ . ◆ Qiisyuqni tark etmoq. Xona-ni tark etmoq. n ◆ Atrofda bahor nafasi kezadi, qishda bu yerlarni tark etgan qushlar yana uchib kelishgan, novdalarga qoʻnib chugʻul-lashadi. S. Zunnunov, „Gulxan“ .

Tarki dunyo qilmoq Mol-dunyodan, dunyo-ning ish-tashvishlari — barcha narsadan voz kechmoq, uzlatga chekinmoq. ◆ Xoʻsh, siz bu fo-niy dunyo lazzatidan kechgan.. sarvari koinot ishqida tarki dunyo qilgan piri murshidlardan biri ekansiz.. K. Yashin, „Hamza“ .

Sinonimlari

Uzlatga chekinmoq

tark II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tark

Etimologiyasi

f. ^ — yoriq, darz, tirqish

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Bukilgan, qaytarilgan joy; narsaning buk-langan rahi; tax. ◆ Doʻppining tarki. Qa.toq-ning tarki. yaya Botir aka shoshib qoldi shekilli, gazetaning tarkini topib ocholmay, uning bir chekkasini yirtib ham qoʻydi. X. Toʻxtaboyev, „Felyetondan soʻng“ .

Antonimlari

ТАРК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tark I
1 оставление, покидание;
2 отречение, отказ; ◆ tark qilmoq, tark etmoq 1) оставлять, покидать; бросать; ◆ u oʻz odatini tark qildi он бросил свою привычку; ◆ Alisher Xirotni tark etib, Samarqandga joʻnamoqqa majbur boʻldi (Ойбек, «Навоий») Алишер был вынужден покинуть Герат и отправиться в Самарканд; ◆ Umidsizlik ... uni bir zum ham tark etmaydi (Ойбек, «Навоий») Отчаяние ... ни на один миг не покидает его; 2) отказываться, отрекаться;◆ tarki dunyo qilmoq отказываться от мирской жизни; ◆ 

• tarki odat - amri mahol погов. отказ от привычки - невозможная вещь.
  

tark II
складка, сгиб; ◆ doʻppining tarki складки тюбетейки.