tavoze

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-vo-ze

Etimologiyasi

arab. – oʻzini past tutish, kamtarlik; til biriktirish, kelishuv;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻzini xokisor, odob bilan tutish; xokisorlik, kamtarlik. ◆ Gulbahor unga [ayolga] avval tavoze bilan egilib salom berdi, keyin borib, yelkasini tutib koʻrishdi. S. Zunnunova, „Gulbahor“ . ◆ Taʼzim etgan kabi, qoʻllarini tavoze bilan koʻksiga qoʻydi. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan“ . ◆ Inson ilmi, odobi, tavozesi bilan yoqimli boʻlib, mehnati bilan sharaflanadi. Gazetadan .

Tavoze koʻrsatmoq Oʻzini kamtar, tavozeli tutmoq, shunday munosabatda boʻlmoq. ◆ Meʼmorga tavoze koʻrsatib, betob boʻlgani va buning ustiga „amirzoda pulni kamroq berayotgani“ni aytdi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ . ◆ Mufti Majidbekni hurmat qilsada, Aliga oʻxshab, unga uncha tavoze koʻrsatmadi. A. Hakimov, „Ilon izidan“ .

Antonimlari

ТАВОЗЕ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tavoze
1 учтивость, почтительность, скромность; приветливость; ◆ tavoze bilan учтиво, почтительно; ◆ mehmonni tavoze bilan kutib olmoq приветливо встретить гостя; ◆ tavoze qilmoq проявлять учтивость, скромность;
2 смирение, покорность, повиновение; ◆ tavoze bilan смиренно, покорно; ◆ tavoze bilan tinglamoq смиренно выслушать.