tib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tib

Etimologiyasi

a. طِبّ — tabobat; davolash

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

q. tibbiyot. ◆ Keyinchalik Abu Ali ibn Sino nomi bilan mashhur boʻlgan yosh Husayn har kupi yarim kechagacha oʻtirib, yunon va arab hukamolari-ning tib va falsafaga oid kitoblarini oʻqir edi. M. Osim, „Kitobga ixlos“ . ◆ Qadimiy sharq tib qoʻlyozmalarida mumiyoning ikki xil boʻ-lishi aytiladi. L. Shokirov, „3“ . Hakimov, Mumiyoyi asl.

Antonimlari

ТИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tib
медицина; // медицинский; ◆ tib fakulteti медицинский факультет.