tigʻa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ti-gʻa

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — tigʻga oʻxshash narsa;

qilich yoki pichoq dami; togʻ choʻqqisi] 1 esk. ayn. zenit 1. ◆ Kun tigʻaga kelganda, uyga qaytdik. n ◆ Kun tigʻada, jazirama, chang. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .

2 s. t. Quyosh harorati; quyosh nuri koʻp yogʻilib, qizdirib turgan joy. ◆ Oftob ti-gʻasida yotmoq. Kun tigʻasida terlab-pishib ishlamoq.

Antonimlari

ТИҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tigʻa
1 разг. луч; ◆ kun tigʻasi лучи солнца; ◆ oftob tigʻasida yotma не лежи на солнцепёке;
2 астр. зенит; ◆ kun tigʻaga kelganda uyga qaytdim я вернулся домой, когда солнце находилось в зените; я вернулся домой в полдень