tingʻillatmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tin-gʻil-lat-moq

Etimologiyasi

TINGʻILLAT— q. tingʻirlat—
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tingʻ-tingʻ degan to-vush chiqarmoq; torli musiqa asbobi torini chertmoq. ◆ Muxtorxon tokchadagi dutorni olib tingʻillatdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Alyosha gitarasini olib tingʻillatishi bshan, darrov uning atrofiga yigʻildilar. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . ◆ Xiyol qoʻliga dutorini olib, sozlash uchun tingʻillata boshladi. I. Rahim, „Takdir“ .

Antonimlari

ТИНҒИЛЛАТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tingʻillatmoq
наигрывать; бренчать, тренькать.