tirjaymoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tir-jay-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ovoz chiqarmay, koʻz, lab-lunj harakati bilan kulgi ifoda-lamoq, miyigʻida kulmoq. Fazliddin tir-jayib, egri-bugri tishlarining oqini koʻr-satdi. Oybek, Tanlangan asarlar. Tirja-yib turib, jonini oldi, yoʻq, chayonga ayla-nib, koʻksiga zaharli nayzasini sanchdi. S. Anorboyev, Oqsoy. ◆ Yigitali boʻlajak qay-nona yuzidagi tabassumni koʻrib, oʻzi ham zoʻrma-zoʻraki tirjaydi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Men tirjayib turgan ekanman-mi, bilmadim, toʻsatdan roʻparamda toʻxtab: -Xoʻsh, nimaga kulasan, soldat ? — deb soʻradi. O. Yoqubov, „Izlayman“ .

Antonimlari

ТИРЖАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tirjaymoq
1 скалить зубы; расплываться в улыбке; Tantiboyvachcha... ahmoqcha tirjaydi qoldi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Тантибайвачча... по-дурацки расплылся в улыбке;
2 ёжиться, морщиться; корчиться, скорчиваться.