toʻgʻin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-gʻin

Etimologiyasi

oʻildirakning tashqi gardishi. ◆ Arava toʻgʻini. Toʻgʻinga temir qoqmoq. n [Akbaralining

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Dadasi hoʻl qayragʻochni qoʻr aralash kulga koʻmib, toʻgʻin egar, kegay yoʻnar edi. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Hovli sahnida toʻgʻin egadigan kunda qaqqayib turibdi. H. Nuʼmon va A . Shorahmedov, Ota. ◆ Arava toʻgʻini doʻqillab, goh eski chuqur izidan, goh yoʻlni yangilab, otni ham, aravadagilarni ham qiy-nab bormoqda edi. S. Abdulla, „Mavlono Mu-qimiy“ .

Antonimlari

ТЎҒИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻgʻin
обод; ◆ gʻildirak toʻgʻini обод колеса.