toʻlishmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-lish-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Toʻlmoq fl. birg. n. ◆ Olo-mon bir nimaga qasd qilib toʻlishib turgan-da, bir ogʻiz gap kifoya qiladi. A. Qahhor, „Asror bobo“ .

2 Toʻlalik, boʻliqlik kasb etmoq; toʻl-moq, ◆ Yuzi toʻlishibdi. n ◆ [Ahmadjon] Yana tikildi. Oʻsha-oʻsha Latofat. Sira oʻzgar-mabdi. Tiniqib, xiyol toʻlishibdi. S. Karomatov, „Hijron“ . ◆ Gulnorning boʻyioʻsib, koʻkra-gi toʻlishib, butun gavdasi qizlik latofa-ti bilan yashnagan chogʻda, boyvachcha uni koʻz tagiga olib qoʻygan edi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Antonimlari

ТЎЛИШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻlishmoq
1 набухать; распухать; sigirning yelini toʻlishibdi вымя у коровы набухло;
2 полнеть, поправляться; toʻlishibsan ты пополнел.