toʻpchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻp-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Toʻp otuvchi, toʻp bilan qurol-langan qismda xizmat qiluvchi; artille-riyachi, artillerist. ◆ Bu tepa ustida doimiy toʻpchi va qorovullar turar edilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Toʻpchilar holdan ketib yiqilguncha otdilar. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .

Antonimlari

ТЎПЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻpchi
пушкарь; артиллерист; ◆ toʻpchi boshi ист. начальник придворной охраны.