toʻqillatmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-qil-lat-moq

Etimologiyasi

Toʻq-toʻq ovoz chiqarmoq. U Moʻtilal

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ koʻltiqtayogʻini toʻqillatib, vokzaldan chikdi. Mirmuhsin, „Moʻtilal“ . Chol hali tizzasidagi mahsini toʻkillatib urib Koʻyar, hali suv purkar, ichida kitobdagi gap-larning magzini chaqar edi. Oybek, Ulugʻ yoʻl.

Antonimlari

ТЎҚИЛЛАТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻqillatmoq
стучать, постукивать; ◆ hassani toʻqillatmoq стучать, постукивать посохом.