tushkun

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tush-kun

Etimologiyasi

Soʻniq his-tuygʻuli, ruhi past; soʻniq. ◆ U bugun ham hovlimizga parishon va tushkun bir holatda kirib keldi. Oʻ. Hakimali, „Navbahor“ . ◆ -Vaqt oʻtdi, — dedi hazrat tushkun bir ovoz bilan. K. Yashin, „Hamza“ . Jabborov, undagi'Ahmadjondagi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ oʻzgarishni odatda bir-biriga mehribon ki-shilar uzoq vaqt ajralishayotganda boʻladi-gan tushkun kayfiyatning taʼsiri, deb bil-di. A. Muqimov, „Gʻalati odamlar“ .

Antonimlari

ТУШКУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tushkun
упадочный; упадочнический; деградирующий; ◆ tushkun holat упадочное состояние; ◆ tushkun reaksion madaniyat упадочническая реакционная культура.