tuyakash

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tu-ya-kash

Etimologiyasi

Oʻz tuyasida kirakashlik qi-luvchi yoki kimsaning tuyasini haydovchi kishi. ◆ Tuyakashlar katta qoplardagi gʻallani yelkalariga chapdastlik bilan olib, bizning omborga boʻshataverdilar. Oybek, „Bolalik“ . [Mirkarim

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Uch oy yurgach, yana tuz tashuvchi tuyakash karvonlar bilan kishi bilmas boʻlib Toshkentga kelib oldi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

ТУЯКАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tuyakash
погонщик верблюдов или грузовой извозчик на верблюдах.