ufq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ufq

Etimologiyasi

arab. – yer va osmon tutashgan chegara; gorizont; istiqbol;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ochiq joyda osmon bilan yerning yoki suv sathining koʻz ilgʻagan uzoqlikda oʻzaro tutashganday, yer bilan osmon qoʻshilganday boʻlib koʻringan chizigʻi, qismi; gorizont. ◆ Gʻarbiy ufqda samolyotlar paydo boʻldi. Quyosh ufqqa yashirindi. ◆ Ufqni oʻz gavdasi bilan toʻsgan past-baland togʻlar qop-qorayib.. koʻrinadi. Shuxrat, „Shinelli yillar.“ ◆ Kech kirib, quyosh gʻarbga yonboshlagach, ufq qip-qizil alanga ichida qolganday boʻldi. J. Sharipov, „Saodat“ . ◆ Endi-endi ufq yorishmoqda. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar.“

Antonimlari

УФҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ufq
горизонт; небосклон; ◆ ufqda togʻlarning qorasi koʻrinib turibdi на горизонте вырисовываются силуэты гор.