ulamo

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-la-mo

Etimologiyasi

a. عُلَمَاء — "olim" s. koʻpl.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Islom ilohiyotchilari va huquqshunos (faqih)lari, shuningdek, diniy muassasalarga, sud (qozilik) mahkamalariga, oʻquv yurtlariga mutasaddi boʻlgan barcha islom dini olimlari. -Durust, miyang toʻlibdi, — ◆ dedi kulib Tantiboyvachcha, — yaqin oʻrtada uncha-muncha ulamoni bir choʻqishda qochirasan. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Maʼdalixon [Mu-hammad Alixon/ga fatvo yozib bergan Qoʻqon ulamolaridan bir nechalari.. qochib qutuldi-lar. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ . ◆ -Yoshlarga homiylik qilish, yoʻl-yoʻriq koʻrsatish is-lomning, ulamolarning ishidir, — dedi qal-tirab, boʻzarib munofiqlardan biri. Oybek, „Nur qidirib“ .

Antonimlari

УЛАМО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ulamo
(а. ед. olim)
1 уст. книжн. учёные;
2 рел. улема (верхушка мусульманского духовенства).