unashtirmoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-nash-tir-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. unashmoq 2. ◆ Onasini qoʻlga olib, qizning oʻzini aldab-suldab, yuqori qishloqbagi bir badavlat odamning oʻgʻliga unashtirdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

УНАШТИРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

unashtirmoq
понуд. от unashmoq сватать, сговаривать; ◆ qizni unashtirmoq сговорить (сосватать) девушку (за кого-л.); Qizni beshikda unashtirib qoʻygan ekanlar (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Оказывается, девушку сосватали ещё с колыбели.