ur-sur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ur—sur

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Tortishuvli janjal, toʻpolon; mushtlashish, urish. ◆ Umuman aytganda, mahalla ahil, ammo goho xonadonlar orasida oldi-qochdi gʻiybat, ur-surlar boʻlib turadi. Oybek, „Bolalik“ . ◆ Necha-necha qonli jang, ur-sur boʻlsa ham, Lekin tetik qoyaday turdi mustahkam. Shuhrat . ◆ Shu asnoda koʻchada bir-dan ur-sur boshlanib ketdi. Oybek, „Nur qi-dirib“ .

Antonimlari

УР-СУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ur-sur
(букв. бей-толкай) свалка, драка.