ur-yiqit

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ur—yi-qit

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Jismoniy kuch qoʻllanadigan toʻpolon, ola-gʻovur; mushtlashish; bir-birini oʻldirish; qirgʻin. ◆ Qorongʻi uyda ur-yiqit, mushtlash, otishma, dod-voy boshlandi Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Kayfi xiyla darajaga yetgan bek ur-yiqit orasidan eson-omon chiqib, otiga bazoʻr minib oldi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Mushtlashish, ur-yiqitni mirshablar ham bosolmadi. Mirmuhsin, „Qahramonnoma“ .

Antonimlari

УР-ЙИҚИТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Nido

ur-yiqit

Ruscha _ru

ur-yiqit
(букв. бей-вали)
1 погром;
2 свалка, потасовка;
3 разг. сутолока, толкотня.

Tillarda

Tillar

• Turkcha: yumruk kavgası