ustki

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ust-ki

Etimologiyasi

1 Yuqorida, tepa qismda joy-lashgan; yuqorigi, tepadagi. ◆ Ustki tish. Ustki jagʻ. Uyning ustki qavati. yaya Ka-molxonov

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Sulaymonovning kulmaganini koʻrib, oʻzini jiddiy koʻrsatish uchun, qoshlarini chimirdi, ustki labini soʻra boshladi. A. Qah-hor, «Ikki yorti — bir butun» .

2 Narsaning tashqi qismida, sirtida joylashgan; sirtidagi. ◆ Normat bintni protivogaz xaltasining ustki choʻntagiga solib qoʻydi. I. Rahim, «Chin muhabbat» . ◆ Shudgorlarni boronalashni tuproqning ustki qatlami yetilishi bilanoq boshlash kerak. Gazetadan .

Antonimlari

УСТКИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

ustki
верхний, находящийся наверху; ◆ uyning ustki qavati верхний этаж дома; ◆ ustki jagʻ верхняя челюсть; ◆ ustki kiyim верхнее платье; ◆ ustki qatlam верхний слой (чего-л.)