uvvos

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

uv-vos

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻkirgan ovoz, shunday ovozli yigʻi. ◆ Kuni bilan Osim akaning hovlisidan qiy-chuv, uvvos koʻtarilib turdi. I. Kalan-darov, „Shoxidamas, bargida“ . ◆ Dilshod daraxt-ga qarab yugurdi. Ayollar ham uvvos bilan da-raxt tagiga kelishdi. M. Ismoiliy, „Far-gʻona t“ . o.

Uvvos solmoq (yoki tortmoq, koʻtarmoq)

Oʻkirgan, qattiq ovoz chiqarmoq; shunday ovoz bilan yigʻlamoq. ◆ Barcha baravar uvvos soldi. Qiy-chuv olqishlar, qarsak qoʻshilib, oʻris sozini eshittirmay qoʻydi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Qopqogʻi qalaylangan temir tobut uy oʻr-tasiga qoʻyilgach, xotin-xalaj birdan uvvos solib, aza ochdi. E. Usmonov, „Yolqin“ . ◆ ..odamlar uvvos tortib, chapaklar, qarsaklar bilan, oh-voshtr, qichqiriqlar bilan yana soʻradilar. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Bechora ona chidol-madi, qabrni quchoqlab, uvvos tortdi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Mabodo olomon ichidan biri chiqib: "Biz odam boʻlmaymiz", deydigan boʻlsa, qolganlar "toʻgʻri", debuvvos koʻtarishi turgan gap. "Mushtum" .

Antonimlari

УВВОС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

uvvos
рыдание; ◆ uvvos tortmoq (или solmoq) рыдать; ◆ uvvos solib yigʻlamoq рыдать, плакать, рыдать в голос.