uyur

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-yur

Etimologiyasi

UYUR ’bir aygʻirli biyalar toʻdasi’. Keng yaylovda ikkita u yu r alohida-alohida oʻtlab yurar edi. Bu ot qadimgi turkiy tildagi ’toʻpla-’, ’toʻdala-’ maʼnosini anglatgan oʻg- feʼlining üy- shaklidan (üg- > ük- > üy-)—(Oʻ)r Qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, I, 621; КРС, 819); oʻzbek tilida ü unlilarining yumshoqlik belgisi yoʻqol— gan: üy— + ür = üyür > uyur.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Orasida bir aygʻiri boʻlgan biyalar toʻdasi. ◆ Uzoq, yoʻl bosgan uyur hovuz atrofidagi barxanlarning yonbagʻrida toʻzon bulutiday boʻlib yotibdi. A. Muxtor, „Davr mening taqdirimda“ . ◆ Oʻti tizza boʻyi keladigan keng yaylovlarda yilqi uyurlari.. oʻtlab yuribdi. A. Shermuhamedov, „Oʻt-oʻlanlar vodiysi“ .

Antonimlari

УЮР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

uyur
косяк, табун кобыл с одним жеребцом; // табунный; ◆ otlar uyuri табун лошадей; ◆ uyur aygʻiri табунный жеребец.