vazifa

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

va-zi-fa

Etimologiyasi

\a. ap^.lj — amal, lavozim; xiz-mat, topshiriq; ish haqi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Amalga oshiri-lishi, hal qilinishi lozim boʻlgan, koʻzda tutilgan maqsad, maqsadli ish.◆  Millatni uygʻotish — uygʻonganlarning vazifasi. Choʻl-pon, „Kecha va kunduz“ .◆  Ikkinchi juda muhim vazifa — xalq istemoli mollarini ishlab chiqarishni rivojlantirish. Gazetadan .◆  En-digi muhim vazifa — oʻrim-yigʻimni gʻoyatda

28—Oʻzbek tilining izohli lugʻati qisqa fursatda uyushqoqlik bilan oʻtkazish.. Gazetadan.

2 Zimmada boʻlgan muayyan ish, ishlar. ◆ Ruslan bilan Normat koʻchaga chikqanlarida, oʻz vazifalarini bajargan partizanlar bugʻ-doypoyaga qayta boshlagan edilar. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .◆  Siz qishloqda boʻlganingiz sababdan, kelguningizcha uuuiap toʻxtab qol-masin, deb vazifamdan tashqari ishlarga urindim. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .◆  Togʻa, Sizning vazifangiz — mehmonni isshagan odam bilan gaplashtirish, istagan yeriga olib borish. "Guldasta" .

3 Doim amalga oshirish, amal qilish, bajarish lozim boʻlgan ish; burch.◆  Er top-ganini saranjom-sarishta qilish — xotin-ning vazifasi. "Mushtum" .◆  Uning \elning] ovoziga quloq solmoq, shikoyapiarini sabr-toqat bilan tinglamoq vazifamizdir. Oybek, „Navoiy“ .

4 Bajarish uchun berilgan, topshirilgan ish; topshiriq.◆  Ertasi kuni [Elmurod] oʻz shogirdlariga vazifa berib qoʻydi-da, ayol-larning oʻqishini koʻrishga kelt. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .◆  Oʻqituvchi uy vazifalarini bera boshladi. Oʻ. Usmon, „Sirli sohil“ .

5 Biror narsa bajaradigan ish, xizmat. ◆ Tovush toʻlqinlarini tutgich vazifasini oʻtovchi quloq suprasi tabobatda katta ahamiyatga molik ekani Sharq tibbiyotida qadimdan malum. "Fan va turmush" .◆  Yotoq-xonada istiqomat qiluvchilardan har biri-ning kitob va daftarlari kechasi oʻziga yostiq vazifasini oʻtar edi. S. Karomatov, „Oltin qum“ .

6 Xizmat lavozimi, mansab, amal doi-rasida bajariladigan ishlarning majmui.◆  Direk-torlik vazifasi. m Komissiya yosh oʻqituv-chilarni birma-bir chaqirib suhbatlashishga va ularning qayerda qanday vazifada ishla-shini belgilab berishga kirishdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .◆  Viloyat xalq deputatlaridan besh kishi., jiddiy kamchiliklari uchun oʻz vazifa-laridan boʻshatildilar. Gazetadan .

Sinonimlari

1. majburiyat

Antonimlari

ВАЗИФА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

vazifa

• Turkcha: ödev

Ruscha _ru

vazifa
1 задача; задание, поручение; ◆ ijtimoiy vazifa общественное задание, общественное поручение; ◆ uy vazifa домашнее задание;
2 долг, обязанность; ◆ faxriy vazifa почётная обязанность; ◆ oʻz vazifa si deb bilmoq считать своим долгом; ◆ vazifa qilib qoʻymoq 1) поставить (что-л.) в качестве задачи; 2) вменить в обязанность;
3 должность; ◆ u qanday vazifada ishlaydi? в какой должности он работает?;
4 функция.