viqorli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vi-qor-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Magʻrur, ulugʻvor holatli, magʻrurlik va ulugʻvorlik ifodasiga ega. ◆ Fargʻona, Qoʻqon shaharlarining viqorli qiyofasi, Samarqandning qadimiy obidalari va, nihoyat, Oʻzbekiston poytaxti Toshkentning chiroyi, ulugʻvorligi meni maftun etdi. Gazetadan. ◆  Uning yuzi viqorli tus oldi. S. AnorboyevOqsoy. ◆  Alaqanday tanish basharalar koʻz oldiga keldi: biri viqorli, boshqasi nozli. S. Anorboyev, „Oqsoy.“

Antonimlari

ВИҚОРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

viqorli
книжн. важный, величавый; чинный, степенный.