voha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

vo-ha

Etimologiyasi

Arabchadan — sahro oʻrtasidagi suvli, koʻkalamzor joy; Arabchadagi bu so‘z ersa, o‘z navbatida, Qibtiycha ⲟⲩⲁϩⲉ so‘zidan olingan erur.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Choʻl va chalachoʻllarda obod qilingan yer. ◆ Zarafshon vohasi. ◆ Xorazm vohasi. ◆ Bir tomchi suvga zor boʻlib yotgan dasht oʻzlashtirilib, maʼmurchilik vohasiga aylantirilib, Oqar qishlogʻi aholisi qarab turarmidi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" ◆ Vohaning uzunligi nari borsa uch-toʻrt farsang, kengligi koʻp boʻlsa bir farsang kelar. Odil Yoqubov, „Koʻhna dunyo“ ◆ Tuprogʻi serunum, iqlimi mo‘tadil, ammo suvi kamchil Qashqa vohasini bogʻ-rogʻlarga aylantirish qadimiy orzu edi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari"

Antonimlari

ВОҲА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Qibtiycha: ⲟⲩⲁϩⲉ

Ruscha _ru

voha
оазис; ◆ Xorazm vohasi Хорезмский оазис.